به گزارش پایگاه خبری حیات به نقل از تسنیم، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها در شب ولادت این بانوی کرامت، آینه‌ای از نور، محبت و شکوه معنوی بود.
از ساعاتی پیش از غروب، زائرانی از سراسر ایران و کشورهای اسلامی، با دل‌هایی سرشار از عشق و ارادت، به سوی این قطعه آسمانی گام برداشتند تا میلاد اُخت الرضا، حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها را در جوار مضجع شریفش جشن بگیرند.
شب نورانی قم
در شب میلاد بانویی که نامش همواره با طهارت و کرامت عجین است، شهر قم به ماه شب چهارده می‌ماند که در آسمان ولایت طلوع کرده باشد. درختان اطراف حرم، زیر نورافکن‌های مهربانی، قامت بسته بودند و گویی با زائران هم‌نوا شده بودند در سرود ستایش. نسیم خنکی که از سمت صحن‌ها می‌وزید، رایحه‌ی گل‌های نثارشده را با خود می‌برد و جان‌ها را تازه می‌کرد.
فضای حرم و صحن‌های مطهر از حضور پرشور دختران، پدران و مادران، زنان و مردانی که با شاخه‌های گل به دیدار بانوی کرامت آمده بودند، جان گرفته بود.
دسته‌های گل، بر دستان دختران و بانوان، پیام‌آور تبریک و تهنیت به محضر کریمه اهل‌بیت علیهم‌السلام بود.
لبخندها، اشک‌های شوق و زمزمه‌های دعای زائران، سیمایی متفاوت به حرم بخشیده بود؛ سیمایی از امید، مهر و شکرگزاری.
در این شب به‌یادماندنی، مردم با نثار فاتحه و دعا، یاد و خاطره شهدای مظلوم حادثه بندر شهید رجایی بندرعباس را نیز گرامی داشتند و برای شفای مجروحان حادثه، دست به آسمان برداشتند.
جشن‌های نورانی و حضور سخنرانان و مداحان برجسته
مراسم رسمی جشن میلاد حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، در شبستان امام خمینی (ره) با حضور هزاران زائر برگزار شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان با بیاناتی دلنشین و معرفتی به مفهوم تربیت پذیری جامعه اشاره و به تبیین مفهوم ولایت، ولایت مداری و اعتقاد به امام پرداخت
در ادامه، محمود کریمی، مداح اهل‌بیت، با نوای گرم و جان‌بخشش، شبستان را به شور و اشک و شوق کشاند.
همزمان، در صحن پیامبر اعظم (ص)، جشن ویژه‌ای برای عرب‌زبانان برگزار شد. این جشن، با حضور عاشقان اهل‌بیت علیهم‌السلام از کشورهای عربی، جلوه‌ای دیگر از وحدت دل‌ها و عشق فرامرزی به خاندان عصمت و طهارت را به نمایش گذاشت.
در کنار این محافل معنوی، مراسمی دیگر با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی و مدیحه‌سرایی مداحان نام‌آشنا چون علی حبیب‌زاده، حسن حیدرزاده، سیدرضا تحویلدار، سیدجواد میرجعفری، ابوالقاسم زمانی، یاسین شیخ‌زاده، سیدحسن گل‌خطمی و سیدمهدی موسوی برگزار شد. اجرای گروه‌های سرود و تواشیح، زیبایی این شب پرنور را دوچندان کرد.
عطر گل و کرامت در جای‌جای حرم
از جلوه‌های ویژه این شب، گل‌آرایی باشکوه ضریح مطهر حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها بود.
هزاران شاخه گل تازه، توسط خادمان حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام و کریمه اهل‌بیت علیهم‌السلام، ضریح را آذین‌بستند.
رایحه گل‌ها در فضای حرم پیچیده بود و با روح لطیف شب میلاد درآمیخته بود.
هر گلی که امشب به ضریح آراسته شد، قصیده‌ای بی‌کلام بود از عشق. خادمان، گل‌ها را نه فقط با دست، که با دل می‌نشاندند بر ضریح؛ گویی هر شاخه، امانتی‌ست از دلی که از دور آمده تا با زبان گل‌ها، رازهای نهفته‌اش را بگوید. در آن غوغای بی‌کلام، لبخند زائران همان بود که در آینه ضریح منعکس می‌شد؛ انعکاسی از مهر، دلدادگی و کرامت.
در گوشه و کنار حرم، ایستگاه‌های صلواتی با اهدای گل و توزیع شام، زائران را میزبانی می‌کردند. خادمان با روی خوش و چهره‌هایی نورانی، به هر زائر گل هدیه می‌دادند؛ گویی بانوی کرامت به میهمانان خویش خوشامد می‌گفت.
روایت‌های ناب از زائران
در میان خیل جمعیت، چهره‌هایی از دور و نزدیک دیده می‌شد.
دو دختر نوجوان که گل‌های زیبایی در دستانشان بود، همراه با پدر و مادرشان از تهران آمده بودند. با شور کودکانه و شوقی وصف‌ناپذیر می‌گفتند: آمده‌ایم تا شب میلاد حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها را در کنار ایشان جشن بگیریم. اینجا حس بی‌نظیری دارد؛ انگار در بهشت هستیم.
دختر دیگری، همراه مادر و برادرش، خود را از اصفهان به قم رسانده بود و می‌گفت: شب میلاد حضرت را باید در حرمشان بود؛ این لحظات معنوی، برکت زندگی ماست.
چند دختر جوان عرب‌زبان گوشه‌ای ایستاده بودند. یکی از آنان که فارسی را اندکی می‌دانست، گفت: ما از لبنان آمده‌ایم تا دهه کرامت را در ایران باشیم. اینجا حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها قطعه‌ای از بهشت است. پس از اینجا، به زیارت امام رضا علیه‌السلام در مشهد خواهیم رفت.
بانوی کرامت؛ مأمن دلدادگان غریب
بانوی کرامت، مرزهای جغرافیا را درنوردیده است. حرمش، وطن دل‌های بی‌قرار است؛ مأمن دلدادگان غریب، مرزبان بی‌مرز زائرانی‌ست که نه با گذرنامه، که با دل به این حریم آمده‌اند. دختری از شام، مادری از عراق، نوجوانی از بحرین... هر کدام با زبانی متفاوت اما عشقی یکسان، آمده‌اند تا زیر گنبد طلایی، لب به ذکر و اشک بگشایند و بگویند: «ما را هم دختر این خانه بدانید.»
در گوشه‌ای دیگر، یک زوج جوان که تازه زندگی مشترک خود را آغاز کرده بودند، کنار خانواده‌هایشان نشسته بودند.
با چشمانی پر از شوق گفتند: خواستیم شروع زندگی‌مان با عطر حرم حضرت معصومه(س) گره بخورد. اینجا جایی است که می‌شود زندگی را به آسمان پیوند زد.
حرم؛ سرشار از نور، معنویت و شادی
در هر گوشه حرم مطهر، صدای ذکر، شادی، دعا و نیایش به گوش می‌رسید.
جوانان، خانواده‌ها، کودکان و پیران، همه آمده بودند تا ولادت اُخت الرضا، حضرت معصومه (س)، را پاس بدارند و دل‌هایشان را در پرتو نور کریمه اهل‌بیت علیهم‌السلام جلادهند.
شادی این شب، آمیخته به معنویت بود؛ شادمانی‌ای از جنس عشق به خدا و اهل‌بیت.
در آن لحظات عرفانی، زمان ایستاده بود. ساعت‌ها نمی‌چرخیدند، تنها دل‌ها می‌چرخیدند به دور این خورشید کرامت. لحظه‌ای که دعاها با عطر گل‌ها در آسمان پیچید، فرشتگان هم انگار پای سخن دل‌ها نشسته بودند. این شب، فقط یک جشن نبود؛ شب تبلور نور بود، شب پرواز دل‌هایی که سال‌ها در حسرت لحظه‌ای انس با آسمان بودند.
در این شب پرفیض، حرم مطهر بانوی کرامت به تجلی‌گاهی از نور، امید، کرامت و عشق الهی تبدیل شد؛ شبی که در خاطره زائران به‌عنوان شبی از جنس بهشت ثبت خواهد شد.
نظر شما